Het laatste stukje

Zo en dan nu het laatste stukje vakantie.Xi'an.

Met de trein van Beijing, een megagroot station waar het krioelde van de mensen.m 18.40 werden we opgehaald. Lekker midden in de spits. Iedereen scheurt dan langs, voor, door en nog net niet over elkaar heen. Gewoon tegen het verkeer in, geen probleem en rood kennen ze niet. De trein vertrok om 20.47 en we waren ingedeeld bij een Tjechisch stelletje, lekker makkelijk dan hoef je niets te zeggen want we verstaan elkaar toch niet.We konden lekker wat slaap inhalen van de afgelopen dagen. Het was duidelijk een lokale trein, wat een smerig ding zeg. Vooral het toilet. Niet te doen, maar zo weinig mogelijk drinken.De volgende ochtend kwamen we om 8.15 aan in Xi'an. Je kon duidelijk zien dat in Beijing de bezem door de stad was gegaan voor de Olympische spelen een aantal jaar geleden. Wat een verschil. Het hotel was midden in de oude stad dus het was het hotel uitlopen en je zat midden in het winkel / uitgaans gedeelte.Ook hier waren de mensen erg vriendelijk en behulpzaam. Er spreken er nog minder engels, zelf bij de receptie was het handen en voeten werk.

's middags maar meteen op pad naar de Big Goose Pagode. Een pyramide tempel van 64 meter waar je op kon.Met de bus erheen, en daarin zagen we dat het 37 graden was. Dat met een luchtvochtigheid van 70/80% maakt niet echt aangenaam. We zijn ook ff onder de bomen in het gras een dutje gaan doen. Ik zou nog weken verder willen reizen maar ik verlang echt naar het NL weer. Dit is niet mijn ding hoor, de hele dag ben je klam van het vocht en loopt het met stralen over je rug.

Na het dutje werd er gewoon een kind naast ons geplant voor een foto. Dat manneke durfde ons niet eens aan te kijken. Blijft raar.Later klampte een gezin ons nog aan voor een foto.

Er staat hier ook niets in het engels. Het is altijd de vraag of je met de bus de juiste kant uit gaat en waar je uit moet stappen.. De Pagode gaf een mooi uitzicht over de stad maar was verder niet echt bijzonder.

's avonds besloten we naar een , in de Lonely planet gids genoemd, restaurant te gaan. Er zou een Shezuan keuken zijn. Ik vind dat in nl altijd erg lekker en pittig dus maar proberen. Nou in nl is het dus mild, hier slaan de vlammen je oren uit. Ik heb wel eens dat mijn lippen gevoelloos worden van het het eten maar nu was het mijn halve gezicht. Maar lekker!!! Je zou er je stokjes bij opeten. Na eten te hebben besteld , wat volgens mij voor 4 persoenen was kwam de rekening.  Nog geen 25.00 euri. Niet te geloven.Morgen weer, maar dan minder heet.

De reis naar Xi'an was natuurlijk voor het terra cottta leger. We besloten om vroeg te gaan met de bus naar het station en daar op een speciale bus voor het leger. Om 8:00 was het al 32 gr dus dat zou een lekker dagje worden. Op het station stond iedereen netjes in de rij te wachten om de bus in te kunnen. Zo kan het dus ook dacht ik nog. Maar eenmaal geslecteerd om de bus in te stappen was het weer dringen en voorpiepen. Voor Y7 ongeveer 0.98 eurocent een uur in de bus en net jes voor het complex afgezet.We waren de drukte gelukkig voor.Het was ongelooflijk wat ze daar gevonden hebben. Zoveel soldaten, allemaal anders. Schitterend om te zien.Het is wel 1 van de mooiste dingen die ik heb gezien.

Inmiddels begon het weer vol te lopen met ADHD Chinezen dus tijd om terug te gaan. Op het busstation hing het vol met van die huiden voor over een bank of op de grond, alleen dan van honden en katten. Echt akelig om te zien. Met de oren en staart er nog aan. Bah, wat smerig.

Nu zitten we op het vliegveld van Xi'an te wchten op de vlucht naar Beijing. Rond 18.55 komen we daar aan en morgenochtend vliegen we weer naar Brussel vias Moskou.

Ik hoop dat iedereen het leuk heeft gevonden ons te volgen, ik vond het in ieder geval leuk om te schrijven en jullie reacties te lezen.Ik probeer vanavond nog wat foto's te plaatsen.

Allemaal de groetjes,

Karen en Rob 

Beijing

Zo en nu dan Beijing.Wat een geweldige stad.Mensen zijn vriendelijk,als je op de kaart kijkt helpen ze je zoeken al spreken ze geen woord Engels.Ze halen alleen hun neus op vanuit hun tenen,roggelen,smekken,eten met hun mond open,laten winden en spugen de roggels overal op straat uit. Je kan er maar vanaf zijn,opletten dus waar je op straat loopt,staat, gaat zitten of je tas zet. Als ze keihard een scheet laten wapperen ze daarna ff met hun waaier en klaar.Al de winkels zijn tot 22:00 open dus walhalla voor Rob, omdat hij 80%af kan pingelen en voor mij voor alles wat er spotgoedkoop ligt.Al is het ook heel veel rommel. Het afpingelen zijn we nu achter hoe het werkt.Ik had bv iets daar begonnen ze op ¥185 ongeveer €23,45.balachelijk laag beginnen en weggaan. Ze komen niet achter je aan.Na ca 15 min weer langs lopen, ze weten nog precies wie je bent, en weer handelen. Uiteindelijk voor ¥35 ca € 4,43 gekocht.Rob ligt helemaal dubbel. Bij de duurdere zaken lukt het niet hoor maar dat merk je snel. Inmiddels hebben we de Chineese muur, zomerpaleis,Tempel of Heaven,Hutongs en de Verboden stad geweest. Dat laatste was erg mooi.Alles met de metro wat heel makkelijk en duidelijk is. Dat kan niet fout gaan. 1 ritje kost, maakt niet uit hoe ver, ca € 0,28.Kan je niet voor lopen. De Chineese muur zijn we met de taxi heen geweest.In de taxi van de trein naar het hotel werd dat meteen aangeboden. Met 6 personen naar de muur en 's middags naar het zomerpaleis. De Chineese muur is als zoveel historische dingen ongelooflijk. Je ziet hem overal kronkelen. We kregen 3 uur, wat behoorlijk doorlopen was. Het waren flinke steile stukken, ik heb er 2 dgn mijn kuiten van van gevoeld. Het was er enorm warm,bij Rob gutste het zweet van zijn hoofd.Al die Chinezen lopen met een paraplu.Ik had in Mongolië een leuke met rose en hondjes erop gekocht. Daar heeft Rob de muur mee afgelopen, was geen gezicht maar hielp wel. In ieder geval hoefde hij geen warme pet op. Ik ga nu ff ontbijten en daarna verder met het verhaal en de foto's. Zo zijn we weer. Het ontbijt is echt te lekker, jammer genoeg het laatste want vanavond vertrekken we ri Xi'an. Na de muur zijn we naar het zomerpaleis gegaan. Ook weer met de taxi gebracht en daar waren we niet de enige. Wat een massa mensen.Het was er vol met ADHD Chinezen. De temp was nog iets opgelopen en de mensen zijn niet echt geduldig van wachten in de rij. Wat jammer is is dat je in veel gebouwen niet in mag maar door deuren naar binnen moet kijken. Dat werkt dus niet met chinezen. Ze duwen je gewoon omver. Nou dat laat ik mij niet gebeuren, dus met een flinke bump knalde ik een paar Chinezen naar de kant en stond vooraan. Wat hun kunnen kan ik nog beter. Er wordt dan ook niets van gezegt, in NL zou je meteen ruzie hebben.Rob heeft mazzel, die steekt overal bovenuit.Maar met dat weer en het plakken van het zweet krijg je wel, ik tenminste, de neiging om te gaan slaan.Dus voor de rust naar de tuinen van het paleis gelopen en die waren rustiger en mooi aangelegd. De Tempel of Heaven is gemaakt voor diensten voor de gewassen en goede oogsten. Een complex van 267 ha. Dus weer flink stappen.Het waren ronde gebouwen met heel veel kleur. Ook hier weer dringende Chinezen voor de deuren, daar dus maar snel voorbij gelopen. Wat ze ook hebben is een gids die door een microfoon praat wat aangesloten is op een speaker. Ook al hebben ze maar 2 mensen bij zich, nog bleren ze er door. Je moet nagaan er lopen tientallen giden allemaal te schreeuwen. Echt rustig is het dus niet. Ze hebben hier ook Hutongs, dat zijn de oude wijken van de stad. Gezellige opgeknapte straatjes met winkeltjes, maar ook het echte leven. Die mensen hebben het niet breed. Maar wel interessant om te zien.We kwamen nog bekende van de dagen in Mongolie tegen dus hebben ff staan te babbelen. Dan worden er stiekum foto's van je gemaakt. Dat is echt zo raar. Rob is zelfs aangesproken om mee op de foto te gaan.Ze staan dan te draaien en giebelen en vragen of je op de foto wil. De Verboden stad is ongelooflijk. Het is een stad in stad maar heel anders dan onze Europeese paleizen. Veel soberder en de kamers minder groot maar we heel indrukwekkend om te zien. Met het zomerpaleis en de muur toch wel het mooiste vind ik. Jemig er zit er 1 te roggelen naast me. Ik zit in de lobby en ben benieuwd waar hij die neer gaat leggen. Ik kan het niet eens al zou ik het willen. Maar goed,lekker zo na het ontbijt.Met een elektronische gids 4 uur rondgelopen.Daarna via een aantal Hutongs ri het oudste Peking eend restaurant gelopen.Na flink zoeken gevonden en in de wachtrij!!! gaan staan. Ik moet zeggen ik zou hem niet nogmaals eten.Ik heb in een ander restaurant lekkerder gegeten.We kregen Peking eend,pannekoekjes,eendesoep(zat geen smaak aan) en eendehart in die geleizooi.heel zurig, echt niet lekker. Maar ja in ieder geval geprobeerd . Nu zijn we dus nog 1 dag in Beijing, vanavond op de trein dus wat te eten gaan kopen.Noodels en brood denk ik maar.Verder gaan we het vandaag op het gemaal doen. Nog wat spulletjes kopen en lekker door de Hutongs slenteren. Ik weet niet hoe de wifi in Xi'an is dus heb geen idee of ik nog verslag kan doen van de laatste dagen.We komen wel nog voor 1 nacht terug in Beijing maar dat is vrij laat.Ik doe mijn best. Ik ga hier nu echt weg, ik zit hier 20 min en die man heeft wel 10x zijn neus op gehaald en gerocheld ( is het nou met gg of ch. Geen idee maar wordt er onpasselijk van. Groetjes Karen en Rob

Mongolie

Hallo allemaal,

Hier een bericht uit Beijing. Eindelijk een computer gevonden want zo'n blog bijhouden op een telefoon is niets. Hij is wel vreselijk langzaam maar vooruit. Eerst het verhaal van Mongolie.

Wat een ontzettend mooi land. Dar willen we zeker nog eens naar terug. Zo ruim en stil.

Zondag om 6:00 kwamen we met de trein aan in Ulaan Bator, ook wel UB.

Na eerst een ontbijtje in een hotel, richtinf het Terelj Nationaal park, om te gaan overnachten in de Gertent.De weg er naartoe duurde ca 1 1/2 uur en dat kwam voornamelijk door het slechte wegdek, beter gezegt geen wegdak. Asvalt met grote gaten en iedreen schiet van links naar rechts over de weg. Inhalen terwijl er een vrachtwagen aankomt is geen uitzondering,het schite gewoon allemaal de berm in. Eenmaal aangekomen kregen we en eigen gertent ipv met anderen te moeten delen. Toch wel erg lekker. Na de spullen te heebn gedumpt meteen de benen gaan strekken voor een wandeling van een uur. Dat heb je wel nodig na al die dagen in de trein.Achter de tenten was een mooie wandeling omhoog de berg op. Dat was het eerste Oooooooh moment. We zijn gewoon gaan zitten om te genieten van het uitzicht.Ik heb een fotoboek gekochtdat heet ' Mongolie the land of the blue sky' en dat is zeker waar. Mits het niet regent.Na de lunch zijn we met 2 andere wezen pardrijden. Op het gemakje want ik was de enige die kon rijden. De rit zou een uurtjr duren. Toen we omdraaiden om terug te gaan rook er 1 de stal en vloog er vandoor. Rob erachteraan, die vond het allemaal veels te langzaam gaan, en ik ook natuurlijk mee. Heerlijk, dat is mongolie op zijn best.'s avond begon het te regenen en dat duurde helaas 1 1/2 dag.

De volgende morgen was ik om 600: wakker en kwam de zon net op. Er stond een kudde paarden vlakbij dus ikmet camera en hotelhond, trouwe volger, erheen. In het begin waren ze schuw, maar een hond trekt dus na een paar minuten kwamen ze op mij af. Het waren er een stuk of 20. Zo mooi, los op die inmense vlakte, met de opkomende zon. Geweldig, ik kon ze schitterend fotograferen.Rond9:00zijn we een wandeling met de groep gaan maken naar een rots genaamt Turtle rock,en een boedhischische tempelop de berg. Helaas regende het toen nog steeds, maar we hebben toch lol gehad. Anders blijf je toch maar binnen zitten. De meest vrolijke poncho's kwamen tevoorschijn.De tempelwerd gewoon voor ons geopend door een tandloze monnik. Dar was het 2e Oooooh monment. Er zouden er nog heel veel volgen.Na een uurtje moesten we er weer uit en sloot hij de deur. De monnik gaf mij een schaaltje met snoep en koekjes, ik dacht nog wat aardig van die man. Ik pakte al iets en wilde het rond laten gaan, bleek het alle offers te zijn. Oeps!!?? We hebben dubbel gelegen. Die man snapte er niets van.

In de gertent stond een houtkachel en die werd geadviseerd aan te doen om het vocht eruit te houden. Na dat ding aan te hebben gedaan, en alle natte kleding op te hebben gehangen konden we al na 5 min onderdehandnaakt gaan zitten zo heet werd het. Na met de groep nog 2 flessen Chinggis Wodka te hebbenverorbert kwam de man met de hamer. Wel lekker geslapen trouwens. Dat was welnodig want tot nu toe zijn de bedden net planken.We hadden nog een onverwachte gast. Rob scheen met de zaklamp ' s nachts een muis midden in zijn ogen. Die zat zich tegoed te doen van de kaakjes.Die baalde natuurlijk dat ie werd betrapt.

De volgende morgen na het ontbijt terug naar UB. Inmiddels was het gestopt met regenen, het plensde. Op de wegen was een hele stroomversnelling gevormd. Na en paraplu te hebben gekocht toch op pad.Gewoon wat rondglopen in de stad. 'S avond naar een theater met lokale zang en kleding. Was heel mooi.

De volgende dag naar het Gandan Kiid klooster en de ochtendrituelen van de minniken bijgewoont. Heel bijzonder. Vooral om de lokale bevolking zo te zien. Het was niet opgezet. Daana de Lama Tempel. Dat stond vol met de maskers die ze gebruiken bij rituelen en dansen. Erg mooi.'s avond uit eten geweest in een traditioneel mongolisch restaurant. Daar kon je soep met hersenen, hart en ingewanden eten. Hebben we maar niet gedaan.

Nu zitten we inmiddels in Beijing en zit de 1e dag er weer op. Daar doe ik morgen verslag van. Ik wil jullie wel mee laten genieten van de eetgewoontes van de Chinezen. Gruwel mee met de foto's Dit verkopen ze in de Wangfujing snack street en wordt echt door de bevolking gegetem Ze vinden het heerlijk.We zagen bij iemand een pootje uit steken en dachte het niet goed te zien.Om rillingen van te krijgen.

Eindelijk Wifi

hallo allemaal. Eindelijk weer een bericht van ons.Inmiddels zijn de treinreis en het nationaal park in Mongolië achter de rug. helaas,wat was het daar mooi. de treinreis was heerlijk.We kregen in Moskou te horen dat we 1e klas hadden in de trein.Dat hield in een 2 persoons coupe met een gedeeld wasbakje en minder mensen op het toilet,omdat er de helft minder mensen in die wagon zitten. naast ons zaten een Zweed,Amerikanen en een Fin.Het is heel relaxed reizen. je kan en moet niets. het is zelfs zo erg dat we na 2 dagen nog geen boek gelezen hadden en de wagon niet uit waren geweest.De hele dag is het een beetje naar buiten turen naar het wisselende landschap.Zodra de trein op een perron stopt snel naar buiten voor iets te eten te halen en de benen te strekken.Dat eten halen was ook een hele sport, met handen en voeten vragen wat de gerechten zijn en wat erin zit.Ook de eetervaring van de andere treinreizigers was niet onbelangrijk.De dag was zo voorbij, een beetje buurten en slapen.de trein stopt op Moskoutijden maar je reist telkens een tijdsomstandigheid verder. je gebruikt dus 2 tijden, dat alleen al is een sport om te begrijpen en uit elkaar te houden. de bedden waren knetterhard,na alles wat we eronder konden stoppen te hebben gevonden was het een klein beetje beter, maar het bleven planken.Het slapen ging voor de rest wel goed ondanks het bonkige rijden van de trein.Daar wen je aan. Het wassen aan het wasbakje ging prima.Je zag wel dat iedereen gewoon lekker 4dgn hetzelfde aan had.We zijn 1x in de restauratie wezen eten.Dat was goed, maar met de noodles ging het ook prima.Na 3dgn werd de omgeving echt anders.Het werd meer land, moerassig, bergen bij het Ural gebergte en uiteindelijk de uitgestrekte vlaktes van Mongolië. Over de grens hebben we ongeveer 6 uur gedaan.Rusland was erger dan Mongolië.Eenmaal in Mongolië werden de vlaktes steeds kaler en zagen we de eerste Ger tenten,paarden en yaks.Maar wat een schitterende vlaktes.Het is hier nu 12:00 uur dus doe morgen verslag van het nationaal park in Mongolië.We moeten nml stoppen met de wifi.Het restaurant sluit.Het is echt een ervaring met de trein die we niet hadden willen missen.

Moskou zit er op

Zo Moskou gaan we vanavond verlaten.2dagen van hot naar her geraced.De voeten vallen er bijna vanaf.Schitterende stad.Het Kremlin was heel bijzonder , heel mooie collecties.De metro werkt super alleen niets is te lezen dus telkens een gok welke kant je weer uit gaat en waar uit te stappen.Het weer was super dus volop genoten.Nu om 21:30 Moskou tijd op de trein.We zijn benieuwd.Hebben een tas vol eten ingeslagen dus we kunnen er tegenaan.

Welkom op ons Reislog!

Hallo en welkom op ons reislog!

Dé plaats om op de hoogte te blijven van alle avonturen en ervaringen tijdens deze reis. Vanaf nu zul je hier dan ook regelmatig nieuwe verhalen en foto's vinden, en via de kaart weet je altijd precies waar wij ons bevinden en waar wij zijn geweest! Meer informatie over ons en de reis die we gaan maken vind je in het profiel.

Wil je automatisch een mailtje ontvangen wanneer er een nieuw verhaal of een nieuwe fotoserie op deze site staat? Meld je dan aan voor onze mailinglijst door je e-mail adres achter te laten in de rechter kolom.

Wij zien je graag terug op onze reislog en laat gerust af en toe eens een berichtje achter!

Leuk dat je met ons meereist!

Groetjes,

Rob en Karen

Test

Omdat er iets niet goed is gegaan met het versturen van het adres van de weblog, even een klein testje. Als het goed is moet dit bericht nu bij alle ingevoerde mailboxen binnen komen.

De rugzakken staan klaar met een nette 16,7 en 18,7 kilo. En dat komt vooral door al het eten. Hopelijk komt alles een beetje heel aan in moskou en niet volledig in de kruimels. Lekker 2 tubes Fred en Ed mee (voor degene die het niet kennen een tube soort duo penotti, en tube Jam) en sambal, wat alles lekker maakt. Voor de rest zien we wel wat ze op de perronnetjes aanbieden.

Het voordeel is dat we dan terug weer ruimte hebben voor andere dingen want vooral China schijnt heel veel leuks te koop hebben.

Bijna is het zo ver.

Nog 1 nacht slapen en dan is het zo ver. Onze reis naar Beijing gaat beginnen. Alles gepakt in 2, naar mijn idee, toch wel erg kleine rugzakken. We vliegen morgen om 12.00 uur vanaf Brussel met Aeroflot (het 1e avontuur!!!) SU 2561 naar Moskou, waar we rond 17.15 lokale tijd hopen te landen. In Moskou is het 2 uur later.

Nadat we de spullen naar het hotel hebben gebracht, meteen de stad in om aan het drukke schema te gaan beginnen wat Rob heeft samengesteld. Maar vooral genieten van alles wat we gaan zien.

Eerst nog wat laatste voorbereidingen thuis treffen en een gezonde maaltijd eten want de dagen in de trein worden het noodles,noodles en ik denk nogmaals noodles.